อดีตสมัย…
มีแม่ทัพคนหนึ่งเล่นหมากล้อมเก่งมากมายไม่ค่อยมีคนเล่นชนะได้วันหนึ่ง แม่ทัพออกศึก
ผ่านหมู่บ้านแห่งหนึ่งมองเห็นบ้านข้างหลังหนึ่ง มีป้ ายติดว่า…“เล่นหมากล้อมชั้น 1 ของประเทศ”
แม่ทัพไม่เชื่อ ก็เลยเข้าไปหาเจ้าของบ้านและก็เล่นด้วยปรากฎว่า… เจ้าของบ้านแพ้อีกทั้ง 3 บอร์ด
(แม่ทัพหัวเราะอย่ างพอใจ) แล้วพูดว่า“มึงเอาป้ายลงได้แล้ว” แล้วแม่ทัพก็ไปออกศึกด้วยความยินดี
ไม่นานนัก.. แม่ทัพรบชนะ กลับมาผ่านมาที่เดิม ก็ยังมองเห็นป้ า ย ห้อยอยู่ที่บ้านหลังเดิม แม่ทัพก็เลยเข้าไปหา
เจ้าของบ้าน เจ้าของบ้านก็เลยขอท้าสู้กับแม่ทัพอีกปรากฎว่าคราวนี้!! แม่ทัพแพ้ทั้ง 3 กระดาน
แม่ทัพสนเท่ห์ใจมาก ถามเจ้าของบ้านว่าทำไม?เจ้าของบ้านตอบว่า… “ครั้งก่อนท่านมีภารกิจออกศึก
ข้าน้อยจะไปลบเหลี่ยมทำให้คุณหมดขวัญพลังใจไม่ได้ แต่ว่าคราวนี้ท่านชนะกลับมา เราน้อยก็ไม่ต้องออมมือแล้วนะครับ”
ผู้ที่เก่งจริงในโลกนี้หมายถึง“คนชนะได้” แต่ไม่มีความจำเป็นต้องชนะ มีใจกว้างใหญ่พอที่จะให้การใช้ชีวิตก็เหมือกัน…
ทราบ… “ไม่จำเป็นต้องบอก” ไม่บอก… “ใช่ว่าจะไม่เคยรู้”ถ้าคุณพูดในสิ่งที่คุณรู้… แต่เกิดเรื่องที่ผู้ครอบครองเรื่องไม่อย ากให้รู้
ไหมมีความคิดว่าคนอื่นๆจะรู้ คุณมิได้มิตรแม้กระนั้น..ได้ศั ต รู คนทุกคนพูดว่ารับความจริงได้ อยากให้คุณพูดความจริง
แม้กระนั้น…เพียงพอคุณกล่าวแล้วใช่ว่าจะรับได้ทุกคนบางทีก็อาจจะโ ก ร ธคุณอีกต่างหากที่ดันมารู้เรื่องจริง
ที่บอกให้คุณพูดเรื่องจริง เขาแค่ต้องการจะทราบดีว่า…คุณรู้ทันไหน แม้กระนั้นมิได้แสดงว่า…
รับเรื่องจริงได้เมื่อรู้ว่าคุณทราบมากมาย มากมายกว่าที่เขาคาดไว้ เขาย่อมโ แขน ธคุณ เพราะเหตุว่า “คุณรู้เท่าทัน”
แกล้งโง่ขอบคุณบทความจาก
https://freelydays.com/12933/
